Hümeyra Şiiri - Okan Kurdoğlu

1
sesim çıkmıyor
yıllar işkencelerde geçiyor
notasını yıtırmış sazım
mızrabı kırık
şah damarımda yalnızlık dolaşır
bu ayaklar bir seni taşır
hümeyra
bir seni
bu şehir tanınmaz
dilenciler köşe başlarında
insanların duygularını süpürmekte
bu mevsimler sensiz izdirap veriyor
işsizlik göz kırpmadan vuruyor
açlığı çığnıyoruz her gece
bilmiyorlar hümeyra
bizim diri öpüşmelerimizi
alınterindeki kavgamızı
feodal dinamitler patlıyor
ellerinde puşt fünyeler
aç gezinen itlere sayıyorum
o utanmaz bedenlerini
ağlamak istiyorum
belki senin için
belki amansızca tutuşan yoksul
ve soğuk geceler için
ömrümüz yılan çıngırağında
yolumuzda devriye korkusu
ve sen avucuma bir şiir sıcaklığında düşüyorsun
bir simit uzatıyorsun açlığıma
susuyor ası zaman
gebesin çocukça safağa
doruklarda gülüşlerin
beni kopar hüzünlerden
hümeyra
..................................
2
bin canla düştüm darağacına
birbiri ardına küfürler
çapraz ateşlerdeyim sanki
acının faili meçhul
bin yılların mavi türküsü unutulur
evreni içine alır
kirli nakaratlar
yangınlarda tutuşan yürek
bakışın fırtınasında boğulur
buğulanır gözlerim
yıtırır ışıkları
senin gözlerin nasıl unutulur
bir sen olmasan hümeyra
bir sen tutmasan elimi
sallanır tükenir yıkılırım
köpeklerin dişleri düşer önüme
sabrımı yitirir eririm
hani sen hümeyra
bütün yanlızlığı dağıtan dünya
sokaklar bütün pisliği ile yakamda
unutmayı bilmiyor
bilse yaşar mi erguvan
yaşar mi iğrenç sevmeleri
talipsiz sahipsiz
aklını yitirircesine
hümeyra
hep aynı nakaratlarda
ben hep yanlışlarda
neden acılar feryatlar
kahpe sevişmeler
neden beni dayatır sarhoş dünyaya
sarhoş olmayan hangi adım dayanır
sorgusuz yargılara
bir sen olmasan hümeyra
bir sen olmasan tut elimi
yaşlar düşüyor bıçak renginde
ayaklar yoruldu taşımaya
çağ yangınlarını
hümeyra
....................................
3
dünya
ar yordamını yormuş
yüreklere egoizm yayan
bencil kancıklaşan fikirlere kalır
kalır bu dünya
yinede sen sıcak tut yüreğini
geleceğim sevmeye......
yorgunum
ihanetlerden kavgalardan
beni kahpelik bitirdi
içimde sevda parantezi
yolun sonuna getirdi
bir sen olmasan hümeyra
göğsümde yanar çoban ateşi
esmer döner yaşam,
beni gömer infazlara
gözümüze görünen
küfürlü hayvan sesinde yeryüzü
toprağa düşen o densiz zaman
ben ihanetlerden
ve ihtilallerin bilenmiş apoletlerinden çaldım
direnişleri
kimselere bırakmam hümeyra
koru kendini
gazeteler edepsiz şarkının senfonisinde
alkol, kirli aşk dedikodusu...........
düşüyor, sayfaların çıplak yüzlerine
mankenlerin iş kazaları
utanç sayfası........
gözlerin gözlerime değiyor hümeyra
ve ben bitiyorum
vay benim halime
..............................
4
negatifi yok
siyasetin iğrenç yüzü kesiyor
şapkasından talan çıkaran adam
çirkin vaadlerin ihtilal hazırlığı
dilinden düşen kafiyesiz yalanlar
susacak mı bu adam
hangi toprak kabul edecek
yalandan da yalan bedenini
nurşen yine mi doğacak
yırtık anıların unutulan küllerinde
bir yaz akşamında
infaz edilen haziranlarda
nurşeni tanırmısın
hümeyra
o benim sonum olur
bırakma elimi
kıyaslanamaz işkencedir nurşen
alnım açık gecelere
utanır gözlerim, hakedilmeyen bitişe
nereye gitsem bir ihanet kovalıyor beni
hümeyra bırakma elimi
korkuyorum
bir daha nurşenin eline düşmekten
ütopyamda kurşun delikleri
suçlular malum
yüreğimin yarım kalan türküsü
ayrılığın içime oturan tortusu
sen yaşa hümeyra
küfürsüz anılarda
sana muhtacım...........
bırakma elimi
...................................
5
kahve köşelerinde
kendini dumanla dolduruyor gençlik
kendini kurşunluyor
kan yok
oyun masalarının çirkefliğinde
yok olup gidiyor
hayırsız oluyor evlat
sonra başkaldırmayla çoğalıyorum
çoğalıyor yandaşlarım
diye kuruyorum hayalimi
sokakta çöp kokusu
yetmişindeki adamın
dilinden dökülen edepsiz ses
voltalarla geçiyorum
kızgınlığımı
ölümle yüzyüzeyim
gel elimi tut hümeyra
koru kendini
nurşene kalmasın
bu hazıran kokulu rüya
bana yol göster
kendimi yaratmak istiyorum
karanlığı ve acıyı deşip
her şafak
çığlık
çığlık
doğursun beni
açlığı duymadan yalanları bilmeden
büyümeliyim
bana el değmemiş sevda getir
hümeyra
içinde gözlerin olsun
bana yaşamak getir
içinde sevişmelerimiz olsun
bu sensin hümeyra
şimdi aç göğsünü ağlamalıyım
elleri silahlı insan yığınları var
beni sar
öylece göğsünde kalmalıyım
yalnızlıktan ürküyorum
beynime aniden hortumcu düşüyor
kapkaççi ve tinerci
bırakma ellerimi
bana yol göster üşüyorum
senide görmesinler hümeyra
koru kendini
....................................
6
talan almış sofrayı neylersin
pencereden faişeler sarkmış
dışarıda çakal yuvası
bu karanlığın dişleri ısırmasın seni
görmesinler
güneşi kıskandıran gözlerini
bırakma beni
belki yırtarız ihtilalden de puşt geceyi
duvara bildiriler yazıp
siyasetin yarasa yanını koparıp
sırtımıza geçen tırnakları kırıp
kim bilir
sıcak kucaklar doğar günümüze
bırakma elimi
bir gün bende öleceğim herkes gibi
uzat dudağını öpeyim hümeyra
kim sever seni ben gibi
helki hayatlar yeşerir sil baştan
bu hayat kirmeninde
ana olmak baba olmak
korumak yavrunu
afyondan,
illet kapkaççıdan
düşlerine siper olamak
çok zor dik durmak
hümeyra
bak yine oniki eylül ısırıyor beynimi
nurşen geçiyor
resmi geçitlerde sanki
kirlenilmişiğin aynasına bakmadan
özlüyorum
namludan çıkan mermi gibi sıcak
keskin bilenmişti sevdam
kendimi kangren ettim
ben kendimi devşirdim
ayrılıklarda
hümeyra
bu kent ne kadarda kötü kokuyor
neylersin
porno yürüyor
piç bir müzik çalıyor
istilasına düşmüş kahpeliğin
bu halde sevişmek olmaz
sen olmasan hümeyra
ellerim böyle tutuşmaz
darağacı çakılır
çırılçıplak umudumuzun kıyılarına
sesin çıkmasın toprağımız yağmalanıyor
bak yine nurşen geliyor
gizle nefretim
tutuşan dudaklarında duruluyor
kirli anılar
hümeyra
...........................
7
aet(avrupa ekonom..top) nin kitli kapıları
gördün mü hümeyra
gösteriş sevdalıları
gökyüzüne iskele çakmakta
bir iştahsiz sevişme
karamsarlık
ekmeğim kursağımda kalır
aet mühürlenmiş yaşami bize
varoşlarda kol gezen ölüm
aç çocukların kederli türküsü
tut ellerimi hümeyra
şimdi düşerim ölümlerin üstüne
birde nurşen
tükürülmüş namusun bekçisi
bir kaçak gibi gidelim bu kentten
yoksa etimiz kokacak
bu iğrenç renklerden......