Hümeyra Şiiri - Ömer Çelik

Ey gönlümün sultanı, gizemli can yoldaşım
Acaba hangi şüphe takıldı ayağına?
Yalnızlık belasından vesveselere daldım
Sığındım ocağına
Dozunda telkinlerle avut yine Hümeyra.

Yaşanmış öyküleri bilmem arzular mısın?
Mehtaplı bahçelerde, şarkılarda sen varsın
Sazları düzen verir, hünerli parmakların
Hakimsin mevzuata
Romantik ezgilerle okut beni Hümeyra.

Alemin nazarında bir naçar derbederim
Zamana yenilmeden, kendimi yenilerim.
Belki de alim olur, cehaleti yenerim
Umutlar ektim suya
Şu bedbaht günlerimde tut elimden Hümeyra.

Yaralarım kanarken, bir çare arıyordum
Dostlar meyhanesinde, can evimden vuruldum.
Seni ehli kuşlara, salih kullara sordum
Gül döktüm yollarına
Adımlarını şevkle at benimle Hümeyra.

Vakit çok, ömür kısa, geceden çalmalıyız
Tatlı rüyalar için , gerçeği bulmalıyız.
Mutlak düşüncelerle menzile varmalıyız
Kusurlarımı sorma
Mahur bestelerine kat beni de Hümeyra.

Ufuktan esinlenir, karanlığı sevmezsin
Seher yıldızı olsan, gün boyu görünmezsin.
Sımsıcak güneşim ol, garip dünyam şenlensin.
Haydi, al kollarına
Vefasız kadehlerden soğut beni Hümeyra.

Hasretin alev alev kavururken içimi
Unutmak istesem de şu gönül vazgeçmedi.
Efkarlı senelerle harcadım gençliğimi
Sitemlerimi duyma
Anlamsız seveceksen unut yani Hümeyra.