Hülya Kırklaroğlu Şiirleri - Şair Hülya ...

Geldim geçiyorum dünyadan
Sevildim sevildim çok sevildim
diyebiliyor musun; sen ondan haber ver...
Sevdim çok sevdim
diyebiliyor muyum; ben de bu sorunun cevabı yok;
bu soruyada sen cevap ver..

Kendimle gurur duyduğumu ne yere, ne de göğe sığamadığımı söylemiş miydim sevgili günlüğüm ✍🏻
Peki ya kendime aşık olduğumu?
Bu yüzden yalnızlığın gözünü seveyim, ne mutlu hayatı tek başına kucaklayanlara ve ne mutlu hayatla tek başına dansa kalkanlara…
Ve bugün çok güzel bir gün sevgili günlüğüm, tıpkı dünkü kadar güzel bir gün ve ondan önceki gün gibi; daha da önceki günler gibi güzel bir gün ve artık günü uğurluyoruz. Gün batarken gökyüzündeki ahengin renginde bu kaçıncı kayboluşum, ay göz kırparken yıldızlardan uzakta, elimi uzatsam dokunacak kadar yakın geliyor gözlerimi kıstığım anlarda…
Belkide çok yakındır bakmasını bilenlere ne dersin?
Çok şükür ben bana verilen ruhtan ve bedenimden razıyım Allah’ta razı olsun.

Merhaba sevgili günlüğüm ✍🏻
Merhaba iki gözüm, kalbimin çiçeği; yazdıkça büyüyen fidanım, açan kokulu tomurcuğum merhaba…
Merhaba dalım, budağım, toprağım, kana kana içtiğim suyum… Merhaba sevinç gözyaşım, hüznüm merhaba.
Kalemim, sayfalarım, kıta kıta, deste deste şiirlerim…

Kırmızı gülüm, kınından çıkan kılıcım, okum, yayım, onikiden vuruşum merhaba…

Üşeniyorum bazen yaşamaya
Birini sevmeye üşendiğim gibi
İyilik yapıyorum kendime aklım sıra
Hiç uğraşamam hiç hiç hiç
İnsan;

Sevgili günlüğüm hatırlıyor musun hani geçen gün yazmıştım yazı ve şiirlerimi yazdıktan sonra kendimi yorgun ve esenlik içinde hissediyorum diye…

Yorgunluğu çokça hissediyorum az evvel akşam namazını kılıp dua ettikten sonra dank etti bir şey ya kafama; ya da yüreğimin derinliklerine ama dank diye bir ses duyduğumu net ifade edebilirim…

Efendim sevgili günlüğüm✍🏻?
Yok yok telaş etme iyiyim, burnum bile kanamadı çok şükür…

Merhaba sevgili günlüğüm ✍🏻
Yazıp, çizmeyeli; okuyup, anlamayalı nasılsın?
Hayat nasıl gidiyor görüşmeyeli beri?
Şaşırdın değil mi; hiç böyle giriş yapmazdı Hülya, ne olaki mi dedin acaba?
Sesini duymayı ne çok isterdim… İsterdim elbette yanımda olmanı, başına kakar gibi sürekli tekrara mı düştüm ne ? Yanımda olmanı isteme arzusu yazdırıyor işte kaleme yüreğine, diline, aklına gelen her şeyi.

Ne aşk dilencisi
Ne meşk testeresi
İşim olmaz parayla pulla
Kimseye gönül borcum yok
Kumar oynayacak vaktim yok benim
İstemem değmesin gözüme göz

Kendini arayan biri gibi arıyorum kendimi
Cadde cadde sokak sokak
Kendi dünyamda kayboluyorum
Tam elim elime değiyor tutayım derken
Kalemin kurşuni ağırlığı değiyor yüreğime
Boşluğu kucaklıyorum

Şiir yazmak mı;
Okumak mı makbul?
Hem yazıyor,
Hem okuyorsa bir Kadın..
Bırakın şiirleri,
Kadınlar yazsın.

Durup bakarken İstanbul…
Ayağım takılıp düşmüşsem,
Kaldırıma!
İstanbul koşmuş ardımdan,
Elini uzatsa,