Alacakaranlığında gecenin
Kalabalıklarla yürüdüm
Issız sokaklarında
İstanbul’un
Kalabalık değil
Bu bir insan seli
Uzanmışım körfeze
Ayaklarımla balıkları beler
Renkleri harmanlarım
Başımı vermişim tanrılara
Güneşi emzirir memelerim
Duydum ki Can Yücel’in
Mezarını yıkmışlar
Balyoz ile külünk ile
Darmadağın etmişler
Karanlıktan çıkıp gelip
Karanlığa gitmişler
Yol kenarlarına kurmuşlar çadırlarını
Pankartları kırmızı boyalı
Slogan
İş ekmek özgürlük
Direniş
İndim kutladım, katıldım içlerine
Ne ben kavgasız kalabildim
Ne kavga bensiz
Geçtiyse de günlerim
Anasız
Sılasız
Yarsız
Bir ateş yükseliyor
Karanlık gecede göklere kızıl
El ele vermiş çevresinde çocuklar
Erkekli kızlı
Gülüşleri şen
Kahkahaları bir başka güzel
İçerim kan ağlar
Yüreğim kor benim
Bu sevda bu hasret
İşim zor benim
Bakma güldüğüme
Eller içinde
Önce günahtı ayıptı
Suçtu yasaktı
Kızların erkek
Erkeklerin kız arkadaşlarıyla
Oynamaları
Zehir ettiler çocukluğumuzu
Doğru söylemişler sana
Evim mühürlü
Bense fişliyim
Fişim kitap okumaktan
Mühür yataklık etmekten
Kitaplara
Taksim meydandır
Meydan kalacak
Gelecek kuşaklar
Hem nefes alacak
Hem feyiz alacak
Selam olsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!