Dost bilinen dostlarının kederleriyle mükedder
Hem de sevinçleriyle mesrur olandır hasb-el kader
İyi günde yaklaşanlar ne hikmetse pek fazladır
Kötü günde selâm bile vermeyenler aşinadır
Zülf-i yâre dokununca kuzu ejderha kesilir
Sözde dost geçinenlerden bir gün mutlak vazgeçilir
Bin akılsız dosta yeğdir bir akıllı düşman elbet
Kûşe-i izbende geçmez bütün ömür, gel de sabret
Maddeyi mânâya üstün görenler pek çoğalmakta
Fâsid daire içinde kalanlar hep yoğalmakta
Önce kendinle barışık olman gerek bu kulvarda
Aynı minval üzre soluklanmalısın has ummanda
Dost kazanabilmek için salt iyimser olman yetmez
Özverili ve diğerkâm yüreklerde sevgi bitmez
Memba-ı sevgiden içen kolay kolay cana kıymaz
Cana kastedenler ise kesinlikle iflah olmaz
Hırslanmadan var’la yetin, kendine yet, haddini bil
Şayet güçlü olacaksan büyük düşün çalmasın zil
İlim de bir ibadettir çalış, araştır ve öğren
Bilmemek ayıp değildir müspet bilgilerle bilen
Sevgi, saygı ve hoşgörü karşılıklıdır kuşkusuz
Abesle iştigal olur olmaya yürek duygusuz
Duygun, düşüncen, amelin aslının has aynasıdır
Ol lehçe-i lisanınsa harsının vasıtasıdır
05.02.2009
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 6.2.2009 08:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seçil Karagöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/06/hulus-i-kalble.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)