Hulki Aktunç Şiirleri - Şair Hulki Aktunç

27 Ocak 1949 - 29 Haziran 2011

Askeri okullardaki orta ve lise yıllarından sonra İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne girdi. Yükseköğrenimi sürdürmedi.
Yazı yaşamı, dönemin önemli dergilerinden Yeni Ufuklar’da başladı (1968) . İlk kitabı Gidenler Dönmeyenler ile Türk Dil Kurumu Öykü Ödülü’nü (1977) , Bir Çağ Yangını romanı ile Abdi İpekçi Ödülü’nü (1981) , Bir Yer Göstericinin Hayatı ile Yunus Nadi Öykü Ödülü’nü (1990) kazandı. 1976 sonrasında şiire özel bir ağırlık verdi. İnsan Aşklarının Külüdür ile Halil Kocagöz Şiir Ödülü’nü (1994) , Istıraplar Ansiklopedisi i ...

Hulki Aktunç

…………………Metin Altıok ve Behçet Aysan’ın anılarına


Bir kalem dikin toprağıma
İki ucu da açılmış sipsivri
Bir elime bir gece yapraklarına

Devamını Oku
Hulki Aktunç

Sevdalının elleri pembe begonya
Pencere kıyısında uyuyor saksıda
Çok eski bir masaldan türer akşamlar
Göğsünün teriyle ıslanmış boynumda

O terle öbürsü var ya soğuyan iş sonunda

Devamını Oku
Hulki Aktunç

Duymak başkadır dinlemek başka
Konuşmak başkadır söylemek başka
Bakmak bakmaktır görmek başka
Bunların arasında durur Mehyulâ

Sevmek başkadır sevda başka

Devamını Oku
Hulki Aktunç

Dört vakit daha öldürecektir, alıç kokularıyla,
Varışların muştusuyla, sökerek ülkesinden biraz

Beş vakit daha öldürecektir, ahşap idiysen ateşin
İdim aşk, taş idiyse külünk beni kendime bölecektir

Devamını Oku
Hulki Aktunç

Cumba şiirin başladığı yer olmalı
Dudaklar uyakların dokunduğu yer
Aniden ağlayan bebek ve ani memeler
Duvarda gülümsemeye başlayan resim

Bilirsin alavere gül yoktur aşkta

Devamını Oku
Hulki Aktunç

Susuyor insan
Gül devşirirken

Onun gizli sesini tozda duyardım
Eve saklanarak gelmek gibi bir şey
Gibi bir şey oluyordu evlere dönmek

Devamını Oku
Hulki Aktunç

Benim öykülerim biraz da var olmamaktı
Yaşamamak gibi düzgünlüğe kim dayanır

Yalnız yalnızlıklar yarışırdı benimle
Onlar Leyla'nın güzel olduğu yıllardı

Devamını Oku
Hulki Aktunç

Elma izlenimlerinden çıkmıştım yola
Ve elma kurallarıyla çok uzaklara

Toz ve töz üzerinde yanan ayaklarım
Söylenir dururdu: Yol yakındır diyenler
Hiç çıkamayanlardır yola, baksanıza

Devamını Oku
Hulki Aktunç

Kimdi kopup giden eski gövdesinden
Omzundan göğsünden uzaklaşarak sen
Sandık ve bohça ve konsol çiçekleri
Bir resmin solma süreci ikindilerden

Lavanda levanten bir solma süreci

Devamını Oku
Hulki Aktunç

Biz bu dünyaya çok sert çakıldık baba.Fakat mıhlara
pas vuran suyuzdur da. Göz, gözyaşıyla alınmış bütün
mevzilerinden kaçıp caysa da, huydur, biz oralardayız.
Yaralıyız yağmur cümle yaralarımızı bağışlar sağaltırsa da.

Suyuz. Kim bilir kaç mevsim kaç fırtına yolumuzu yanıltır.

Devamını Oku