Hülasa-sor Şiiri - Hasan Turgut

Aşkın meclisinde,Elif-Vav’ım var.
Nar-ı alevler de,sönmez tav’ım var.
Kıtkanaat aklım,binbir sav’ım var.
Gerisini bilmem,viranlara sor.

Bağ bizim degilki,hasatım ola.
Hiç bir iş tutmadım,kesatım ola.
Kin,hırs,öfke bilmem,fesatım ola.
Gönül kapısını,kıranlara sor.

Bizde bir arpa boy,merhale,çile.
Yanarken benzeriz,goncaya,güle.
Dolarız köz olsa,tellere,dile.
Menzile aşk ile ,varanlara sor.

Muhebbet dildedir,kem’de değildir.
Nefis arzudadır gem’de değildir.
Canda bir can vardır,dem’de değildir.
Aşkın mayasını, karanlara sor

Bu yolda muhabbet,ezelden gelir.
Her güzellik gönle,tezelden gelir.
Alçak gönüllülük,gazelden gelir.
Düşüp de toprağı,saranlara sor.

Olmaz bizde ayrı, gayrı sanımız.
Dost ile gülistan, olur yanımız.
Hep aydınlık nurdur,şafak-tan’ımız.
Gam kederden nuru,yaranlara sor.

Bizde olmaz çiğlik,bizde olmaz ham
Bizde olmaz hinlik,bizde olmaz gam
Bizde eser meltem,bizde eser sam.
Yakıp yıkıp geçen,Boranlara sor.

Bizde muhabbettir,fasılda çile.
Terazimiz şaşmaz,olmaz tek hile
Gördüğümüz rüya,kabussa bile.
Aşk ile hayıra yoranlara sor.

Kurtulmak isterken hüzün ağından.
Ne haberler gelmiş,firkat dağından
Hissemiz alırken, dostun bağından.
Önümüzü kesip duranlara sor

Gönül doymaz gam’a,ister de daha.
Bir ömür harcarız,Hu’ya,eyvaha.
Yola çıkmış iken,menzil dergaha.
Hile, hurda, tuzak, kuranlara sor.

Dost biliriz haktan,gelir o ilham.
Üleşiriz biri,eşit ve esham.
Hep bizedeir eza hep bize itham
Hariciler gibi vuranlara sor.