Tozlu yollarına umut serptiğim keşkeliklerin içinde boğuluyorum..
Yokluk benim eş anlamım ben yoklukla yaşıyorum..
Adını giderken kazımışsın yüreğe, silinmiyor senli satırların izleri.
Bilinmezlikler yüklemişsin sonra omzuma yüküm gittikçe ağırlaşmakta..
Öyle ki ezildikçe suretin daha da belirginleşiyor aynadaki resmime
Bakıyorum ben miyim bu yansıyan çehre, sen misin bu gülümseyen ifade
O ayna hep gülüyor.. Suretini taşıyor ya ondan olsa gerek..
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta