Hükümsüz Şiiri - Dilaver Zülfikar Demir

Kayıp düşerken gözlerinden, aşkına tutnmak istemiştim. Sonbaharın son nitrolarında, seni bestelemekti niyetim.
Oysa ruhuma ilaçtın, yeni bir hayatın ilk adımıydın
Şimdi yok oluşlarımsın ve yarınlarda ki isyanım

Tutmamadığım ellerin artık olmuş ellerin
Bir cenaze var içimde kıblesiz gömülmüş
Sendin benim inancım, taptığım
Şimdi şeytandan bile günahkar bir haldayım.

Kimliğimi kaybettim hükümsüzlüğümüde ilan ettim.
İkinci sayfa habelerine saf ve temiz aşkımı düşürmedim
Oysa her gün öldürüyorum seni her saat başında
İçimdeki cellatlardan kurtaramıyorum ne seni ne aşkını.

Geceleri penceremi açık bırakıyorum, rüyalarımı kapalı
Kapıları kilitleyip anahtarıda yüreğime saklıyorum
Sadece oraya bakmak aklına gelmez
Hiçbir zaman yüreğmi açıpta bakmayı istmezsin biliyorum