Kimsesiz yuvada garip kuş gibi
Kırıldı kanadı, kaldı çaresiz
Gelir-geçer ömür, akar düş gibi
Bir düz-beyaz kalbe daldı çaresiz
Atıldı zindana bir boynu bükük
Çevresi tarumâr, yakası sökük
Ne sesi duyulur, ne de bir soluk
Uyuşmuş beyni de, uçtu çaresiz
Özütürk der hükmün budur gerçeği
Tahta kurusuyla dosttur döşeği
Çamur atıp yakmış düzen köçeği
Suçsuz ve günahsız öldü çaresiz
Kayıt Tarihi : 7.8.2006 09:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)