Hücremin Yalnızlığı Şiiri - Sinan Bayram

Hücremin yalnızlığıdır sana olan sevdam
Belki de yalnızlığa sitemimdir bu kavgam
Şahlara yükselir aşk ile dolu bu davam
Gül yüzüne hasretim ey benim yari yaram

Üzeri örtünmemiş mezardan duy beni
Hesabı görülmemiş davalarda bul beni
Aşka sor gönlünde yargıla yar sen beni
Sen aynamsın ey yar gel artık gör beni

Hiç bir ayna yansıtmaz aşkı sen olmayınca
Ben seni buldum gözlerin cennettir bana
Sen olmayınca acılarım varlığa mahcup
Sen yanımdayken acılar uzak hep bana

Hüzün çöllere koştu aşk kuyuya düştü
Hasret dağları deldi gönül yanıp tutuştu
Şimdi gönül hep kabına sığmaz bir halde
Akan gözyaşları sabır taşını avutur olmuş

Ey yar Özlemime kulak ver ki aşk yücelsin
Kalbin firari saatlerde nöbeti son bulsun
Hücrelerimin aşka susuzluğudur bu uçurum
Yeşeren güllerin aşka dönüşmedir hasretim