Hücremde Şiiri - Hasan Yavuz

Sen yoksun
Sinop hala kıştan kalma
Soğuk rüzgar üşütüyor tenimi
Beton bahçe buz kalıbı gibi
Güneş çıksa da nafile soğuk
Kanaryamın dilinden anlamıyorum halâ
Yalnızlığımı onunla da paylaşamıyorum
Yıldızlar eskimiş gibi renksiz
Gece nicedir keyif vermiyor
Zaten pencereden de gökyüzü zor gözüküyor

Yoksun
Güneş küskün kalbimden uzak
Gündüz geceden farksız sen olmayınca
Tepenin ardındaki denize
Mehtap vurmuyor sular sakin olsada
Çünkü ay nicedir görünmüyor ortada

Oysa
Yapay göletler kurdum avluya
Yapma çiçekler açtırdım odama
Güneşi indirdim ayı çıkarttım olmuyor
Sen yoksun
Ellerim üşüyor
Ben üşüyorum
Sensiz hiçim ben canım
Sensiz hiç yaşamadım
Ana rahminde bir cenin gibi
Sana geldiğim gün doğacağım..