Güneşim delerken karanlığı
Taş duvarlar küf tutsa ne yazar
İnadına yüreğimin aydınlığı
Zindan duvarını deler umudum
Ve görürüm direnişteki
işçi Karadayı'yı
El eder bana
Yel eser kokusu gelir
Umutlar tükenmez hücre de hükümsüzdür
Küf bile dört yapraklı yoncadır gayrı…
Kayıt Tarihi : 12.6.2017 11:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"İsmail Hakkı Öztorun ve dedem Karadayı Öztorun'un anısına"

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!