Hücre Şiiri - Aynur Dursun

kireçlenir bellek
ucunda çekimsiz tan yeri
avunç susku beslenir
karsılıklı ranzada
nasıl olsa ölecektim der
sallanıp duran çocuk
içeriksiz fotoğrafın arka yüzünde
büyüyüp taş kesilir

çekmecede uyur
bir kat çamaşır küflü
bedensiz önerme
dilin köreldiği anda
ne anımsanır ne unutulur
dizlerini çeker karnına
kendi içinde
sessizce oturur

küçük ayrıntının
eşeyli coğaldıgı ağır
sayılmayan tenhalığın
tecavüz manşetli duvarı
akvaryumdur hücre
yarasına deniz süremediği
incisini yitiren istiridye için

her kapı kilidiyle
susar önce