Hücre Şiiri - Yorumlar

Ruh çamura saplanır, bahçede cismin yürür
Kimi volta atarken kimi yatakta çürür
Hiç kalkmayacak gibi gözüne perde iner
Ne kahkahan durulur ne de gözyaşın diner

En yüce dağlar bile zor görünür dumanda
Heybetlik ne demekti, o da yiter zamanda
Unutursun saymayı, bilmezsin kaçtı şafak
Sonun ya dört duvardır ya da bir karış toprak

Aklına gelir gibi olur eski sevdiğin
Şimdi ölüm evlilik, her cenaze bir düğün
Yakınlar uzak olur, uzaklar ulaşılmaz
Bu dağ vuslat dağıdır, istesen de aşılmaz

Ne kızgınlık ne nefret ne de bir kin duyarsın
Mutsuzluğu sessizce yüreğine koyarsın
Gözkapağın aralık, baygındır bakışların
Yazların fırtınalı, güneşlidir kışların

Bakmaz olur gözlerin kapıdan girenlere
Kulağın tepki vermez bağıran sirenlere
Adımların yavaşlar kımıldamaz kolların
Yönler belirsizleşir, sağa benzer solların

Bir şarkı mırıldanıp, bir ıslık çalmayalı
Ne kadar uzun olmuş düş kurup dalmayalı
Kazma kürek tutmayan ellerin yumuşamış
Yalnız özgürlük değil, güç de seni boşamış

Gözlerinin ferinde ne bir umut çizgisi
Ne de kalbinde kalmış sevdanın belirtisi
Kadın, erkek, yaşlı, genç, hepsi birdir gözünde
İnsan değildir insan, sevgi yoksa özünde

Ey umutsuz kardeşim, ey azap duyan beden
Hakktan umut kesilmez, böyle söylüyor giden
Kapansa da kapılar, açılır bir pencere
Zaman gelir yıkılır, çürüdüğün bu hücre
...............................................

Şiir öylesine düşündürücü ki... dünyanın faniliği, insanın faniliği..............
Biz neyiz ki... hiç mi aklımıza gelmiyor başka ölümleri duyarken ya da görürken bizimde o durumda olacağımız... Ne zamana kadar yaşayacağız... tarih saat ve an bizim elimizdemiki....
Belki bir saat sonra belki bir saattende yakın... ya da hemen....an... bir anda...

Rabbim bizleri affetsin diyelim ve dua edelim.

Kardeşim şiirin çok güzel. Kendimizi sorgulamamız gerektirdiğini hatırlatıyor...

Yüreğin dert görmesin. Kalemin daim olsun.

Saygımla

Umut...Tebrikler...