Hücre Şiiri - Mustafa Güler

Mağlum cezaevinde ikinci yılımdı
İnfazımın üçüncü yılıydı kıştı
Koğuşta kıyamet koptu kavgayla
Bir kişiyi şişledim umutsuzca.

Ben kendimi savundum,
Yoksa ben ölüydüm şu anda
Sonunda disiplin kararı çıktı,
Mağlum cezaevine sürgündeyim.

İlk günden anlamıştım burda,
Hayatın yaşamın zorluğunu
Nefes almanın zorluğunu,
Hürriyetin çok zor olduğunu.

Hücremdeyim,zifiri karanlık
Etrafımda büyük fare arkadaşlar
Mazgalın deliğinden ışık
Merhametsizce sızıyor yüzüme.

İnfaz saatim geldi hamamda
Adı kırkbeşgün misafir
Ev sahibi gardiyanlar
İkram ise filistin,cop,falaka.

Adı kırkbeş gündü hoyratça,
Mahkumdu adımız üstelik
Hükümlüydük kadersizliğe
Aşksızlığa ve sevgisizliğe.

Suçum kendimi savunmaktı,
Ölmemek içindi çabam,
Gurbet hapishanelerinde
Anlıma ve hayatıma darbeydi bu.