Hücre Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

yalnızım
bir hücredeyim
dört mevsim bir başınayım
sessiz bir hayatım
bir küçük pencerem
birkaç kitabım var
bir bahar gözlemekteyim
bir sabır içindeyim
acılarım sıraya girdiler
bir alev
bir ışık
bir mum aydınlığı olsa yeter
yalnızım
bu şehirde
dertlerimle.
düşünmüyor değilim
ölüm bile
kurtuluş gelecek
bal tatmak
olacak
ahh.. sabırlar içindeyim
güneşim,
o güzel gelecek
gelecek mi..?

ıslanmak
üşümek istiyorum
yapyalnız yürüyorum
sahilde bir yalnız adamım ben
tüm martıları topladım karşıma
bir vapurun beyaz köpüklerine
çığlıkları karıştı birden.
tüm dostlarım uzak
tüm şehir yabancı
bir sevgilim bile yok
bir dikili çiçeğim de
almadım bir tebessüm
hiç kimseden
çok yalnızım bu şehirde
ve ne sabırlıyım
çıkacağım seherlere
ve kalbim açık
beni sürükleyecek
meltemlere
bir bahar günü belki
belki bir nisan yağmuru
veya bir yaz akşamı
ya da bir güz günü bekliyorum
beni saracak sevgilimi...

ahh..bulutlar uyanmadan
yağmurlar yağmadan
ışıklar yanmadan
yıldızlar doğmadan
güneş çıkmadan bulsan beni,
bulsan beni diyorum
sevgilim.
sevilmek,
benim de hakkım diyorum..

elazığlı Mustafa kaya
21.01.2006 / kavacık
www.mustafakaya.net