Hu Dedik Şiiri - Adem Ulutaş

Afetlerden neslimizi koruduk
Ürelindik rüzgâr ile hu dedik
Soğuk vurdu güneş yaktı kuruduk
Yüce Mevla gönder bize su dedik

Kargalar, sincaplar bağrımı deşti
Tohumlarım toprak ile birleşti
Filizlerim fidan oldu halleşti
Kardeşçe yaşamak işte bu dedik

Dost sayarız insanların hasını
Bizden yapar bardağını tasını
Duyarsız insanın kiri pasını
Kara bulut yağmurunla yu dedik

Toprağımdan çiçekleri dererek
Gölgemizde zevki sefa sürerek
Sonra katlimize ferman vererek
Yüzümüze gülenlere tu dedik

Gelmez canlılara bizlerden zarar
Ne zararı yarar sağlarız yarar
Bilmeyen bizlerde kötülük arar
İnsan ağaçların kabusu dedik

Kuş yavrusu palazlanır yuvada
Beslenir hayvanlar dağda ovada
Karanlık gecede puslu havada
Kurar koyunlara  kurt pusu dedik

Canlıların evi barkıyız bizler
Bir birine girer karışır izler
Ey Adem uzan da kapansın gözler
Hoştur ormanların uykusu dedik