HÛ! ..
Tutar bir “Ah! ”, ceylanları “Yâ hûlarda! ”
Her gönül yunur ah ile, yâ hûlarda!
Sanma her gün, ah ile bedbaht olunur!
Dirilir kul, hûşu ile yâ hûlarda...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla