Hozan Kavurgun Şiiri - Seyfi Karaca

Tersten esiyor bugün rüzgar
Batidan doguya tersten
Eksen kaymasi körüklü körüksüz düzeneginden sökmüs dagitmis kor atesler gibi
Tersten dönüyor devre dingil
Kurak,
Gevrek,
Kavurgun..
Ve onda on hatali kavisler cizerken uguldan kirmenleriyle bumerang
Cali dibindeki yuvada henüz sicakligini yitirmemis keklik yavrucuk
Daglar bir tuhaf turkuaz kisir döngülerde kösesi bucagi kurak cigliklarla
Cok olmamis sanki ardinda biraktigi küllerin
Yayla cicekleri ve coban atesleri gecip gideli
O gibi
Bu gibi,
Toprak gibi,
Su gibi,
Düstügü yerde buhara buglara ciy damlari, cok olmamis sanki
Serpeneklerinden zivandan cikan zemberekleri seyreden
Yola her zamankinden önce koyulmus
Yalana yanlisa pasakli pasli yatay dikey bütün aksan lisan hozan
Tersten isleyip calisiyor akrep yelkovan
Günesin cagirip götürdügü taraftan
Bu sene de bitti bitecek sayda sahralarda yaz
Otu cicegi solup sarararak yazi yaban, eylüüül eylül insan gibi,
….insan gibi…

Eylül / 21