Körkütük sarhoş bir yalnızlık,
hoyrat,kaba ellerindeki dağınık yürekleri bırakır
kentin eğri çizgili, yalpalayan sokaklarına.
Sokak lambalarının loş ışıkları altında,
fırtınalı bir hayatın dalgalı saçlarında
toplandığını zannettiği hüzünlerden kurtulduğunu düşünen,
sıfır numara traşlı,
biraz ürkek,biraz da telaşlı,
bir sevdanın sitemkar izleridir belli belirsiz görülen.
Ve;
Kanaması durdurulamıyan vedalardır artık dolaşan,
Öfkesini kusan gecelerde.
Bir sus sorgulanır,
sessiz çığlıklara bürünmüş hecelerde.
Sevdim sadece…
Unutulmak,
Unutmaktan daha kolay galiba böylesi anlarda fikrimce.
Kayıt Tarihi : 18.5.2012 13:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çınar Göle](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/18/hoyrat-vedalar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!