Tükenmedi, kırk yıl
Bilsin istedi, bitmeyen sevdasını
Yaylaların kızının
Süzülüp gelmişti işte
Kekik kokulu kadını gördü
Giderken buralardan
Portakal çiçekleri takmış
Rüzgar saçlarına
Sıcak, masmavi suyundan almış
Bir avuç, Akdeniz’in
Buzulları eridi, yüreğinin
Kalkmak, selamlamak istedi
Olmadı, utancından değil
İzin vermedi, yatalak bedeni
Öpmez miydi yoksa
Kırk yılın, özlemiyle
Kekik kokulu, kınalı elleri
Düş mü bilemedi
Yinede görmüştü işte
Yumarken, yaprak gözlerini
Asılı kaldı, yorgun yüzünde
Sevdalı bir gülümseme
Kayıt Tarihi : 7.2.2007 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirde,rahmetli babamın anneme olan karşılıksız sevdasını ve yaşadıklarını, gözlemledikleimi ve 40 yıl onu yüreğinde taşıyıp bir taraftan da ona olan öfke ve özlemini aktarmak için yazdım..Ve bu dünyadan göçerken onunla vedalaşma isteği var gibi geldi bana.....
zeninde çenesi açılıyor,beraberlerken ve uyumuyor
sa tek konu ailesi,ileri geri söylenir,ölenler olmazsa bu evlilik olmazdı.hiç bir normal insan eş olarak bun
u almaz tam çaçaron tip.Adam kırk sene sabrediyor
ve yaşlılığında defterden silecek ama çocuklara yük olmamalı,manen siliyor,geride bırakacağı emeklilik
sağlık sigortasıyla idare edeler;geçenlerde adamca
ğız öldü.acuze yaşıyor mahallenin en belalı dediko
ducusu olduğunu unutmadan,yazmamak eksiklik ol
urdu.
kutluyorum!
ömer faruk
TÜM YORUMLAR (2)