Toplum içerisinde yaşayan insanların itibar edilen,etraflarında sevilen sayılan kişi olabilmeleri için,öncelikle hoşgörü sahibi olmaları gerekir.
Bu güzel meziyeti kazanmak; herkesi olduğu gibi kabul edip sevmeye,anlamaya çalışmak ve bilhassa ayrımcılık yapmamakla olur.
Hoşgörü; Aile içi ilişkilerde ve sosyal yaşantıda bireylerin huzuru için gereklidir.
Güleryüzlü,tatlı sözlü,insanlara iyi niyet ve hoşgörü ile yaklaşan insani olgunluğa erişmiş kişiler, hayatta her zaman başarılı ve mutlu olurlar.
Akli dengesi yerinde olan insanların,zaten diğer insanlarla olan münasebeti de normaldir.
Çünki; Akli denge ve sosyal yaşantı birbirleriyle bağlantılıdır.
Etrafindaki insanlarla geçinemeyen,her zaman kırıcı davranan,asık suratlı,sevgiden ve hoşgörüden bihaber olan insanlar,hayatta yalnızlığa mahkumdurlar.
Böyle insanlar toplumda sevilmez ve saygı görmezler.
Yüce dinimiz islam,bir hoşgörü dinidir.
Ama bizler müslüman olarak ne kadar hoşgörü ve iyi niyet sahibiyiz?
Yaratılanı hoşgörebiliyor muyuz yaratandan ötürü?
Küçücük yüreklerimizde tüm kainatı kaplayan kocaman sevgiler büyütebiliyor muyuz?
Bizim gibi düşünmeyeni,bizim gibi yaşamayanı,bizim istediğimiz gibi olmayanı dışlamak,kötülemek,yerden yere vurmak yerine; insanlara iyi niyetle le yaklaşmalı,hoşgörü ve sevgiyle kucaklamalıyız.
Atalarımız,"Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır" diye,boşuna söz söylememiş.
Unutmaylım!
Toplumun huzur içinde yaşayabilmesi için,bireylerin çaba göstermesi gerekir.
Kayıt Tarihi : 14.10.2013 12:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

'Bayram günlerinin' anlamına uyan yazı için teşekkür ve tebriklerimi sunuyorum Hatice Bacım...
Hoş görülü olmaya ve görünmeye çalışırken ,aptal konumuna da düşmemek lazım.
Bu güzel ve anlamlı yazınızı kutluyor,hayırlı bayramlar diliyorum.
selam ve saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)