Hoşgeldin Şizofreni Şiiri - İlker Gelik

besmelesiz başladığım her günahın alnında dudak izin.
Beline bağladığım kırmızı kuşağı sobada yaktım az önce.
param yoktu,kömür alamadım.
Üşüdüm yokluğunda,yaktım kuşağını.
Yandıkça siyahlaştı,
yaklaştıkça belirgin olan kırışıklıklarına benzedi.
Diğer yüzün kadar siyah oldu.

Çocukluğum geldi şiire,
bisikletim,uçurtmalarım,ziline basıp kaçtığımız cazgır komşum..

Aklıma seni unuttuğum an geldi,
güldüm,ne kadar komik değil mi?
'seviyorum' deseydin,güzel espri der,
gülmekten ölürdük.
'sevmiyorum' dedin,
yalnızlıktan ölmüyoruz,beter oluyoruz..

Çoğul konuşuyorum,
yalnızlığım kalabalık olduğu için..

Gitmekle beraber,
gecelerimi etkisiz hale getirdin.
Plaket gibi bir yalnızlık bıraktın geceme,

ve daha sonra peşi sıra gelen,
bitmeyen geceler,
birbirine çarpan duvarlar,
kar yağışlı sonbaharlar,
antidepresanlar...

'Hoşgeldin şizofreni,otur bi çay içelim..'

İlker Gelik