Hoşgeldin Şiiri - Suleyman Zorman

Sonbahardı
Şehrin yaprakları dökülürken çıktın geldin,
Tanıyordum seni
Bir film sahnesinden tanıyordum
Çok güzel başlayıp çok güzel biten bir kitaptan tanıyordum
Nazım'ın verası ndan
Ferhat'ın şirininden
Kerem'in Aslısından
Mecnun'un Leyla'sı ndan tanıyordum seni..
Herhangi biri değildin sen biliyordum
100 yıl belki de 1000 yıldır sevgisizligin dayatıldığı çağda oturmuş seni bekliyordum.
Hoş geldin
21. Yüzyılın umut ışığı
Hoş geldin...
Kağıttan hayatıma yazılacak en güzel şiirim olmaya geldin.
Tam zamanında geldin.
Saçıma ak yüreğime pek geldin.
Adam akıllı yorulmuşum sensizlikten.
Yusufun yakuba gönderdiği gömleğin kokusuydun sen
Gözünün ferini açan koku.
Sen yokken buralarda
İnsanların gölgeleri yoktu
Ağaçların yaprakları sarıydı
Ay karanlıktı
Yıldızlar sadece taş parçasıydı..
Nasılda güneş gibi doğdun
Ne iyi ettinde geldin...
Mozartın kemanından
Beethovenin piyanosundan çıkan melodiler dahada anlam kazandı.
Şimdi daha iyi anlıyorum Turgut'u
Nazımı, Cemali, özdemiri, Ahmedi.
Şimdi daha çok seviyorum baharı çiçekleri börtü böceği.
Rüzgarın yüzümü okşamasını
Kanaryanın ağzından çıkan o harika sesi.
Şimdi daha çok oturup dinliyorum mahalledeki amcaların pamuk tarlalarındaki anılarını.
Şimdi daha az konuşuyorum kendimle
Ama daha çok seviyorum kendimi ve seni.
Sonra sana bakıyorum
ılık bir bahar güneşi gibi akıyorsun içime.
Hoşgeldin ömrümün baharı
Hosgeldin
Baharı getirdin...