Hoşgeldin Şiiri - Mevlüde Bulat 2

Teslim oluyorum.
Bırakmam demiştim oysa.
Yine soyunuyorum bırakmaya kendimi.

Bırakmak sana kendimi;
Sesinle kalbimdeki güneş doğuşuna şahitlik,
Bakışınla sevemem dediğim her hücremi yalancı,
Olmasa da olurlarıma yabancı kılacak.

Çokluğu önemsiz kılan;
Tamamlayıcılık,
Yeterliliği sağlar.
Sende bir,
Bende bir olmak,
Birleri gökyüzü,
Gökyüzündeki yıldızları sönük,
Mavileri seyirci bırakacak.
Kucak açmak sana;
Gökyüzü huzuruna,
Huzuru tanıtacak!
Karanlıkta kalma ihtimali
Göz ardı edilip,
Aydınlığında sarhoş olunulacak.
Bunlara yaklaşmak,
Tarifsiz bir tad barındıracak.
Ve varoluş;
Gülüşündeki hüzün çizgelerinden,
Kalbime akacak!

Çocukluğumun açık pencerelerinin baş kahramanı hoş geldin!
Çocukluğumun tanımaya meylettiği haberli hırsız hoş geldin!
Gençliğimin en büyük kaçış umudu hoşgeldin!
Aynı nefesten var olmuş gibiyiz..
Aynı yolda hep karşılaşmış,
Yeni tanışıyor gibiyiz.

Aynılarımın en şen mızıkacısı;
Bu şarkıyı hem çok tanıyor hem de hiç tanımıyor,
Daha çok tanımak istiyor gibiyim..

Kaybolmak da güzelmiş iliklerinde hissederken sevgiyi !

Hoşgeldin açık pencerelerdeki hasretim.