Hoşçakal Şimdi Şiiri - Nuşirevanaltun Kaya

Ne kadar çok susmuşum lâl olurcasına.
Her yer sisli puslu önümü göremiyorum.
Vakitsiz bir hüznün pençesinde can çekişircesine,
Ruhumun iliklerine kadar acı çekiyorum.
Bekliyorum,bekliyorum ne beklediğimi bilmeden.
Terkeden mutluluğumu mu? sıra kadem basan yıllarımı mı?
Bilinmezliğin içinde beklemekteyim ne beklediğimi bilmeden.
Sahi ben neyi bekliyorum bitmiş ömrün başlangıcını mı?
Doğan her güneşte içimdeki güneşleri batırırken,
Esen her rüzgara binayen içimde fırtınalar büyütürken,
Karanlık sokağın bitimindeki güne umut nasıl besleyeyim.
Yokken aslında nasıl vücut bulayım.
Yalnızlık tıngır mıngır beşiğimi sallar şimdi.
Mutsuzluk baş ucumda efkar ninnilerini fısıldar şimdi.
Uykum geldi ey! hayat derin bir uyku.
Hoş buldurmadığın bu âlemde HOŞÇAKAL ŞİMDİ...