Hoşçakal Can Şiiri - Serap Demirtürk

dün acı bir haber aldım,
bir dostum gitmiş
gideceğini bilmeden.
çekip de onu yollar
götürmüş uzaklara.
ölmeye mi gittin can,
oralarda işin ne...
adımlarken o sahili,
ne düşünürdün bilmem
basarken kumlara.
bir ömür gitti be can,
gitti bir ömür.
nerde kızın,
hani eşin.
yığılırken o kumsala,
kimi düşündün can...
neler acıttı yüreğini,
kimler büktü belini...
şimdi kim ağlar ki sana,
kim ağlar de bana.
eller mi gömecekti seni,
gelmeyecek miydi salını tutmaya,
bir türlü bir olamadığın eşin.
demediler biliyor musun,
demediler öldüğünü kızına.
ağlama,
gelir bir gün
bulur seni
annem diye de,
sular kabrini gözyaşıyla.
ölmeye mi gittin can,
ne işin vardı o kumsalda.
hani hep sessizdin,
konuşmazdın kimseyle,
bakardın öyle derin derin...
ah be can,
çok koydu yüreğime acın.
hayat bu muymuş,
vefa bu kadar mıymış
sevgiyle birleşen eller,
ah o eller
son kez el sallamaya gelmez miymiş...
can, ah can...
sen hep hep iyiydin,
iyiyi öğrettin öğrencilerine,
güzeli, doğruyu.
kızım dedin bastın bağrına yavrunu da,
onu da salmadılar yanına.
ne diyeyim,
ne anlatayım bilmiyorum...
bildiğim,
isyanlardayım.
o kumsala kızıyorum
seni korumadı diye.
seni bulanlara kızıyorum,
zamanı geri almadı diye.
insan denen varlığın
acizliğine yanıyorum.
sakın benim eşim olduğunu
sakın deme kimseye,
bilmiyorsun giyinmeyi,
rezil oluyorum senle...
buydu değil mi dediği,
senin aşkının sana.
ah be can...
rahat mısın şimdi,
kızımı göstermiyorlar diyordun,
ordan görür müsün ki kızını.
bükme boynunu...
annesin sen.
melektir anneler.
bilirim her gece
koynundasın kızının,
kokusunu duyarsın.
Sevim...
sana bu adı koyduklarında
ne dualar ettiler kim bilir...
bitti...zincir koptu.
üzülme e mi,
üzülme...
kim bilir
görüşürüz belki
bir yerlerde,
sen gene bükersin boynunu...
neylersin...hayat, dersin.
güle güle git derler ya can...
nasıl deyim ki...
nasıl deyim.
ahın yakmışken canımı,
nasıl deyim.
hadi, kal sağlıcakla
varlığın yere selam eyle,
yerimizi ayır,
onlar da gelecek de.

Serap Demirtürk
Kayıt Tarihi : 4.3.2007 09:13:00