Hoşçakal ANNE Şiiri - Önder Volkan Güven

Adım Zeynep
yaşım da 5
siz bilirsiniz
annenin ne demek olduğunu
tatmışsınızdır o duyğuyu
ama ben bilmiyorum
daha doyamadım
anne kokusuna
oysa ne hayallerim vardı
bir bilseniz
eğer bu savaş
olmasa idi
annem elimden tutup
çarşıya götürecekti beni
dondurma alacaktı
ve birde bebek
ama olmadı işte
şimdi küçücük bedenimde
şarapnel parçaları
yaralanmışım
babamın kucağındayım
annemi soruyorum babama
babam birşey söylemiyor
ölüm yavaş yavaş giriyor bedene
hissediyorum
anne diye sesleniyorum
kimse ses vermiyor
şu kısacık yaşamım geçiyor
gözlerimin önünden
annemin saçlarımı taraması
masal anlatması
hastalandığımda baş ucumda oturması
dua etmesi iyileşmem için
hep iyileştim
ama annem yokki burada
dua etsinde tekrar iyileşeyim
anne bu sefer iyileşemiyeceğim
gidiyorum ben anne
bir kızın olursa
ona benim ismimi ver
beni sevdiğin gibi sev onu anne
ben cennetten size bakacağım
konuşmayı pek bilmiyorum ama
onada şeker al
oyuncaklarımı ver ona
haşçakal anne
ben seni bekleyeceğim
bu kötü savaş
ayırdı bizi anne
ama ben cennette bekleyeceğim seni
orada evcilik oynarız
saçlarımı tarar masal anlatırsın
seni çok seviyorum
seni özleyecegim
HAŞÇAKAL ANNE