Hoşçakal Şiiri - Müyesser Doğan

Sezsizliğin saklı tılsımın da ...
Dudaklarıma mühürledim adını.
Son bir defa işlenmiş bir günah gibisin
Ve tenin de ilk baharın çiçek kokusu...
Görmek seni gözlerinin en derinin de
Yaşamak seni terkedip tüm ihtimalleri
Ya olmaktın sen ya ölmek gizlerin de
Çoktan razıyım kalbine teslim olup
Esir düşmeye
Razıyım son nefesimi canına armağan etmeye.
Sen imkansızlık okyanusu
Sen ihtimaller girdabı
Ben razıyım gamzen de gömülmeye
Biz zaman dan geçip giderken...
Biz güneşi ay'ı yıldızları şahit tutarken varlığımıza
Konmak muhabbetine konuşmak
En masum hislerimizi
Sesim de senin sesinin izleri...
Söyle kalbimi kesen bıçak kesiyi nedir ?
Söyle olmazları oldurmanın coğrafyasın da hudutlar neresidir ?
Herkes sever
Herkes özler
Herkesi acıtır illâ birileri
Hasretin tarifini nasıl anlatabilirim sana.
Bir sonun bir başlangıca talip olduğunu.
Gitmenin kalmaktan daha yürekli
bir eylem olduğunu...
Sevmekten korkar mı bir insan
Korkmanın verdigi cesaretle...
Bir veda mektubu gibidir son merhabalar
Küçük bir tebessüm de yaşattığım
Büyük Vedalar ...
Bir hoşçakal
Bir ömürlük elveda...
Hoşçakal...