Yıkılması imkansız duvarlar ördün aramıza şimdilerde
Şiir oldun kâğıtta birer birer döküldün kaleminden hep sevgi dolu her zaman aşk doluydun bir şarkı oldun dilinden düşmeyen bulutlardan toprağa can veren yağmur oldun ateştin içimde hiç sönmeyeceğini düşümdüğüm kendi ellerine söndürdüğün hasretle özlemle gözlerine bakacağım günü beklerken aldın elimde olan tek mutluluğumu şimdi sen mutlumu kalacaksın benim mutauzluğumla şimdi sadece diyeceğim tek şey kaldı sana HOŞCAKAL.
Kayıt Tarihi : 14.10.2019 14:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!