hoscakal Şiiri - Hakan Bintepe

ruhuna köle düş yapıcısı bir çocuk
elleriyle taşır bedenini
götürür bir kıyıya yatırır
sular ve kumlar bağırır: hoşçakal

nasıl da yürek ağrıtır sesine kardeş bir yankı
gövdesinde deniz lekesi
belirir uykuda, doğduğu sabah çekilmiş resmi
fısıldar yakamozlu denizler geceyarısı: hoşçakal

aşka benzer bir sancıyla koşar yarı deli bir adam
duruşuna derin soluklar gizlenir
babasına küser kendine küser çocuğuyla kavgalı
bağırır uykusunda gezgin cüceler: hoşçakal

ah neden yakışır size bende sakil duran aynalardaki yansı
demek yalan söyledi mahlasım adıma
demek hikayem gizledi beni sizin bakışlarınızdan
arayıp buldum kendimi bu hengamede, bağırdım: hoşçakal