** Hoş söyle, gönül al..**

Yirmi Haziran Pazar, iki bin on sene,*
Selamünaleyküm can, gül sevmeyi dene.*
**
Gül yanında diken var, sevdaya zor sınav,*
Gül koklayan diken yer, gül okuna av.*
**
Dünya yüz tokat vurur, yedirir bir dane.*
Hayat böyledir işte, zâr ağlar çok hane.*
**
Göz gözür, gönül sever, sanırsın elde kuş,*
Çok fırsat uçar gider, düzler olur yokuş.*
**
Yâr var vefasız çıkar, el sallamaz gider,*
Nice gül kıskandırır, aşk yangını heder.*
**
Yüz verir bir müddet gül, nazı işvesi çok,*
Ömrünü zindan eyler, bâki neşesi yok.*
**
Binayı nem çökertir, insanı gam yıkar,*
Fani olan tez göçer, can canandan bıkar.*
**
Şehvetin bir anlıktır, her hazzın sonu var,*
Nefsine paye verme, doymaz ki hep azar.*
**
Her günah küfre yol, kalbine pas çalar,*
Bir gün mühür vurulur, kör gayyaya salar.*
**
Kalp tecelli aynası, yansır Hak esması,*
Kıyam dur, secde eyle, parlar ten siması.*
**
Ruh zahire akseder, nurlanır her sıfat,*
Eşref-i mahluk insan, haram geçilmez hat.*
**
“Din hayatın hayatı, hem nuru esası,*
İhyayı dinle olur, bu milletin ihyası.”*
**
Meşru yol keyfe kafi, aksi yol ki çıkmaz,*
Mazbut olan mesuttur, kul helalden bıkmaz.*
**
Her insan bir alemdir, incitme sen onu,*
Hoşça söyle, gönül al, şevkatle yen onu.*
**
Aşık Uslu mükedder, yıl geçer an gibi,*
Göç vakti pek yakındır, şu dünya han gibi.*
**
Aşık Uslu 19.06.2010 – 08:44 Samsun
Zübeyir Güngör Uslu