Hoş Geldiniz Ey Nebi Şiiri - Ali Sandıkç ...

Ahlak tefessüh etmiş,
Haya zaten yok idi.
Güçlü olan insanlar:
Güçsüzü eziyordu.

Kadınlar eşya gibi,
Alınır, satılırdı.
Etrafa nur saçarak,
Muhammed doğuverdi.

İnsanlar olmuşlardı;
Sanki birer canavar.
Kızları gömüyordu;
Diri, diri babalar…

Dolmuş idi Beytullah:
Çeşit, çeşit putlarla.
İbadet ve secdeler,
Yapılmazdı Allaha.

Müşrik olmuş insanlar,
Unutmuşlardı dini.
İnsanlık bekliyordu:
Muhammedül Emini.

Rebiul evvel ayı:
On ikinci gecesi.,
Dünyanın beklediği,
Muhammed doğu verdi.

Bir çok mmucizat ile,
Doğmuş idi Muhhammed.
Onu anlatmak için;
Yoktur bizlerde takat…

İnsu, cin bekliyordu:
Muhammedul emini.
Hurmetine yaratmış;
Allah bütün alemi..

.
Doğmadan kayb etmişti;
Muhammed babasını.
Geldi altı yaşına,
kayb etti anasını.

Yetim kaldı Muhammed;
Hem anadan, babadan.
Ona sahıp çıkmıştır;
Alemleri yaradan…

On sekiz bin alemi,
Şerefine yarattı.
Kırk yaşına gelince:
Peyğamberlik verildi..

Hoş geldiniz ey nebi,
Bu dünya alemine.
Sana dost olmayanın,
Vay mahşerde haline.

Nuri ilahi ile,
Aydınlattın dünyayı.
Cihan bağrına bastı:
Muhammed mustafayı..

Başımızın tacısın,
Gönlümüzun sultanı.
Dini celil uğruna:
Veririz mülkü, canı..

Ey nebiler,nebisi!
Muhammedul Mustafa.
Senin yoluna olsun,
Baş ve canımız feda..