Hoş Geldin Hayat Şiiri - Kudret Kobal

Ne sil baştan
Ne de sıfırdan
Başlamak lazım bir noktadan
İki nokta üst üste koymadan
Başlamak lazım o andan
Ne hayatın kıyısından
Ne de hayatın ortasından
Ne gemileri yakıp gittiğin andan
Ne de ilk göz göze geldiğin zamandan
Soru işaretlerine kapılıp kaybolmadan
Başlamak lazım bir noktadan
İki nokta üst üste koymadan
başlamak lazım o andan
Eski defterleri karıştırmadan
Parantezler açmadan
Üç nokta koymadan

Aslında hayat bazen de noktadır
Durur kalırsın
Anlamlı anlamsız
Bir cümlenin sonu gibi
Kar yağmur yağar
Ama bir ara güneş
Gülümser
Komşu bulutların arasından
Bir gökkuşağı çizer sana
Altından geçmen imkansızdır
Ama adı umuttur
Bir papatya sunar toprağından
Gülümsersin
Hani evlilik yemini vardır ya
İyi günde kötü günde diye başlayan
Ölüm bizi ayırana kadarda biten
Sen etmelisin bu yemini
Hayatla dostluğuna dair
Adım atma sorumluluğunu
Yaşayabilmeli taşıyabilmelisin
Paylaşabilmelisin onunla
Tüm sevincini
Aldığın nefese dair

Ve hayat bazen de
Ruhumuzu ayırabilmektir
Dünya işlerinden
Dönebilmektir
Semazenler gibi
Birlikte tek olmak gibi
Dünyanın ekseninde olduğunu
Ama dünyanın hiç bir şey olmadığını da bilmektir
Karanlık ve yalnızlık dolu olsa da
Bazen bir ebrudur hayat
Her rengi katabilmek içine
Ve hazzına varabilmektir
Ebrulidir
Hayat bazen çok beklenenlerin
Aslında bir el uzaklığında
Olduğunu anladığımızda
Dönülmez bir keşkedir
Kaybedilmiş zaman
El uzaklığında olanlar
Bize sunulduğunda
Geleceğin keşkesi olmayacağıdır
Ve mahşere kadar tavaf etmektir sunulanlara
Hayat çok geçte olsa
Hoş geldin diyebilmektir en erkeninden