Yolumuz anaya babaya özlem hasret içinde gider
Otobüs bizi taşır henüz üç aylık yengem kutsal yükünü
Farkında değil ışıkların, yol üstü geçen sadece farı belli arabaların
Bir sıvı içinde gözleri kapalı gün sayıyor hapis sandığı anne karnını
Sınırlı fiziksel hareketleri hücre cezasında bir tek organı var özgür
Düşünebilme yeteneği sınırsızdır düşünür dışarısını
Deniz hala mavi değildir ve gökyüzünde yok yıldız
İnsanlık batmamıştır hala anne karnında yüzmekte
Dışarı çıkar çıkmaz ilk karbon monoksiti bağımsız çekecek ciğerlerine
Küçücük ciğeri sadece organ görevi yapmakta
Tıpkı kalbi gibi hala habersiz soysuzdan utanmazdan
Yavaş yavaş elleri olacak uzanacak elma ağaçlarına
Kalbinde kriz kanında nikotin
Dünya dedikleri yere HOŞ GELDİN! ! !
Kayıt Tarihi : 21.9.2007 14:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)