Hoş Geldin Dilan, Şiiri - Kemal Pekin

Bir gün ortası,bir sabah,belkide bir gece
Zanetme her şey çocukluğumuz gibi güzelce

Belki bir akşam üstü belkide bir sabah doğdun
Hepimiz gibi muhtemel ağlayanın biride sen oldun

Ne kadar güzel,ne kadar tatlı diye sevecekler
Tüm komşularınız seni ziyarete gelecekler

Binbir türlü benzetmeler halaya,dayıya diye
Çam sakızı çoban armağanı üç beş de hediye

Önce adını koyacaklar hep sen sevilirken
Fark eder mi yaşamın içinde ismin ezilirken

Her şeyi sımsıcak her şeyi senin sanacaksın
Yalancı bir memeye anneninki diye kanacaksın

Bu seni ilk aldatmacadır daha niceleri gelecek
Sana sevgiyle dokunan eller seni bir gün dövecek

Ve sen böyle biraz emekleyip sonra yürüyeceksin
Uzun bir yaşama biz gibi düşe kalka büyüyeceksin

Varsa nineni,dedeni,oyuncaklarını tanıyacaksın
Ve bir gün tüm bunların yokluğuna ağlayacaksın

Arkadaşların olacak mahalleden oynayacaksın
Körebe,saklambaç,evlilik,birde ip atlayacaksın

Zaman geçecek mevsimleri ile,sen yaşına gelince
Bambaşka duyguların olacak birde okula gidince

Sonra okul çağların gençliğin hayatın cilvesi
Ve bir ürperti ile içinde kendi kendinin sesi

Sevinçler,mutluluklar yaşayacaksın çocukluğunda
Nice hayaller ile geleceğin umudu hep aklında

Havasını almadığın,suyunu içmediğin bir yerleri
Tanımadığın,bilmediğin insanları anlatacak birileri

Sen işte gurbette gurbetsin yavrum sen birgün
Durup düşüneceksin maziyi,ne idim diye ben dün

Aslan olursun çakallar yer kimse gelmez sesine
İnan ki senin gibi çokları koştu bu hasret denizine

Böylesine susadın bu düzende doğmaya Dilan'ım
Sen temiz, sen pırıl pırıl,nesine doğdun bu dünyanın

Büyü yavrum koş,gez,oyna değmesin sana nazarım
Gün ola kısmetse bu gurbetten o gurbete yine yazarım