elveda gülüm hoş geldin dikenim
ben seni dikenlerinle sevebildim
ama acı;
gülün o baş döndüren kokusu olmadan
dayanılmaz oluyor
sen gittiğinde adım kalmıştı bana
şimdi o da yok oluyor
göğsüme vurduğun her hançerle
kalbimde açılan binlerce delikle
elveda gülüm hoş geldin dikenim
gelişinle benliğimi boşaltmıştın
artık dolduruyorum açılan o boşlukları
“o nergis gözlerinin görmediği kan
gözlerimden içeri dökülüyor her an”
öylece bırakıp gitmen oldu yıkan
ve bu kadar değişmen
yalnızca diken olup dikenlerini batırman
elveda gülüm hoş geldin dikenim
ben sensiz maddeden ibaretim
fakat bir gün olur ki elbet
bir yerlerde ruhuma rast gelirim
Kayıt Tarihi : 23.7.2006 00:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!