Hoş Geldin Aşkım! Şiiri - Mehmet Ziya

Yağmurla geldin yine,
Yine soğuktan üşümüş ellerin,
Saçlarını dalga dalga savuran rüzgar,
Atkının kokusunu alıp geliyor…
Gerdanında siyah bir kolye var,
Tırnakların da mor oje…
Dudaklarında kırmızı ruj, elinde siyah çantan var…
Ayakkabıların ıslanmış, hatta bir tanesinin bağcığı çözülmüş…
Belli tüm çukurlara girmişsin…
Kirpiklerinden tek tek düşen damlaları sayabiliyorum,
Arada saçların gözlerine çarpıyor,
Gözlerini kısıyorsun…
Daha önce hiç söylememiş olabilirim; Ne kadar güzel gözlerin var…
Kirpiklerinden bir tanesi düştü az önce…
Arkanda şehrin ışıkları var,
Güneş batmak üzere…
Sana bir merhaba, hoş geldin demek ve öpmek istiyorum…
Ama,
Kirpiklerinden düşen damlaların içinde ki gözyaşlarını fark edebiliyorum…
Veda edecek gibi bakıyor gözlerin,
Ellerin yumuşacık,
Eminim yanaklarında öyledir…
Dudaklarında…
Gülmek sana yakışıyor, biliyorsun değil mi?

Her fani gerçeği gibi…
Göz kapaklarım düşüyor işte ağır ağır…
Başka türlü geleceğin mi vardı ki! !

Karagün kararıp kalmaz Karakız! !
Artık sensizlik çekmeyeceğim…
Gülmek bana da yakışıyor mu bilmiyorum ama,
Gamzelerime baktığını görüyorum…
Seni ilk gördüğüm günü,
Seninle olan her şeyi,
Seni…
Yanımda alıp gidiyorum,
İlelebet…

“ Hoş geldin Aşkım! “