Kafesteki kuşlar bile sakin,
Saksıdaki çiçekler mahzun, sonbahara bürünmüş gibi
Yorgun her bir gecenin sabahında
Doğmuyordu güneş
Ansızın bir gülücük kapladı yüzümü
Ansızın yazın sıcaklığında bir meltem esintisi geldi
Ansızın kafesteki kuş bile çırpını verdi
Ansızın saksıdaki çiçekler mevsimin ilkbahar olduğunu fark etti
Canım, yegânem hoş geldin.
Hoş geldin
Denizler durulmadı, dalgalar hırçındı sen olmayınca
Hoş geldin
Umutlar yeşermedi sevgin olmayınca
Hoş geldin
Doğmadı güneş, parlamadı yıldız, açmadı çiçek
Hoş geldin
Hayaldi bence sensiz bir hayatı düşünmek.
Hoş geldin
Sensiz geçti günler,
Aylar seneler olmadı sen izin vermedin
Hoş geldin
Göçmen kuşlar döner olmuştu bu şehirden sen olmayınca
Hoş geldin
Mutluluk azalmıştı çoğalır oldu sen gelince
Varlığın apaçık belli etti kendini
Ve o güzelim gözlerin aydınlattı karanlıkta kalmış bu adamı
Canım, yegânem Bir kez daha
Hoş geldin.
Kayıt Tarihi : 23.11.2010 14:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Şengün](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/23/hos-geldin-81.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!