Gözlerimin ışığa yorgunluğu niceydi
Kağıttan sandallarım batık
Ayazına yalınayak koştuğum mevsimlerdeyim
ipsiz bir uçurtmaydım fırtınalarında
Ömrümün Geri sayımı başlamıştı
bu hüzünbaz geçmişime
Çelimsiz,yorgun,korkaktım
Üstelik yaralı ve yenik
Çaresizdim
Ki inkar edemezdim bunları
Biraz da utangaç
Üstüme çökmüş evrenin bütün gölgeleri
Yaşanmamış savaşların esiriyim,vurulanıyım
Yağmursuz toprakların çatlağına gizlenmiş
olmayan gülüşlerimin tohum umuduyum
Yeşertmek için çabalıyorum
zehir zembelek kanatmak için kendimi
Bana gülmeyi öğretmediler
inadına bütün ağlayışlar ezberimde
Ve sen geldin
kaderin geciktirmiş zaman dilimiyle
Küçücük avuçlarıma sığdıramadığım
özlemlerimin ten rengi ile
Gözlerine baktıkça
Umut sandalımla mavilere yol alıyorum
Kapamazsan gözlerini
Mutlu olmanın kaşifi olurum
Yada kaderine müdahale hakkını kendinde bulan
bir günahkar
İsimsiz gülüme isim oldun
Yada gülümün yaprak arkası melek yüzü
Bana gülebilmeyi öğret
Bana gözlerinin ezberini
sana gelmeleri
Kurak ömrümün habersiz sağanağı
hoşçakalı olmayan hoş geldin ile
Hoş Geldin
Kayıt Tarihi : 18.7.2007 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah ışıklar içinde kaldım, yandım efendim
Sen bana yangın ol efendim, ben sana rüzgar
Tutuşsun gün, yansın geceler, zamanımız dar
Sen bana geç geldin, ben sana erken
Tutuşsun gün, yansın geceler, vaktimiz varken
ahmet arif'in,adnan binyazar ın,sezai karakoç un ve bu coğrafyanın,bütün yaratıcılarının gölgesi sinmiş şiirlerine ne mutlu...
şiirlerin aynadaki yüz'üm gibi,bana ne çok benziyorlar,resmime hüzün kattığın için,teşekkürler...
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (5)