Hoş Geldin Şiiri - Faruk Doğan 2

Hoş geldin sabahımın güneşi,
Geceyle mühürlenmiş bir kalbin anahtarı gibi,
Sana dek susmuştu kelimeler,
Sensizlik, zamana serilmiş bir ağıttı sanki.

Geldin…
Ve sustu içimdeki karanlık.
Bir dua gibi eğildi alnım seccadeye,
Adınla başladı sabah,
Adınla temizlendi içimdeki pus.

Ey kalbimin doğusu,
Her şafakta gözlerinle uyanmak
Bir ömrü suya yazmak değilse nedir?
Ben seni beklemekle öğrendim sabrı,
Gözyaşımı, gülüşünü ve teslim oluşu.

Sana gelişim,
Bir nehir gibi akar gönül kıyılarına,
Taşan her bendinde,
Yalnız seni çağırır adım adım zaman.

Tenha duaların ucunda bekleyen,
Bir sevgili değilsin sadece;
Sen, üşüyen ruhuma sızan sıcaklık,
İçimin en mahrem köşesine düşen ilk ışıksın.

Ey sabahımın güneşi,
Gelişinle bitti geceye yazılmış yeminlerim,
Artık karanlık yok,
Artık sensizlik suskun bir yalandır bana.