Hoş Geldin Şiiri - Özlem Saba

her halini,
her gülüşünü,
neye çatarsın kaşlarını,
ne heyecanlandırır seni,
nedir seni bu kadar uzak ve karmaşık yapan,
sanki kendiliğinden biliyorum.
sanki yüreğim kendiliğinden tanıyor yüreğini..

bir nakış gibi oylumluyorum içimde seni.
örümceğin ağına takılmış ve kurtarıcısını reddeden bir bir kelebek gibi.
ölüme yakın gibi,
dipsiz bucaksız gibi,
su gibi,
yaşamak gibi istiyorum seninle...

oysa ben aşk bitti sanırdım.
son aşk,
son şairle ölüp gitti diye bilirdim.
yanıldım!

çünkü büyük aşklar
en az bir kez ölünce başlar.