Bende mevsim zemheriydi
Cemre düştü sen gelince
Gönül yurdum gam yeriydi
Gönlüm boştu sen gelince
Yaralıydım, sensiz yarım
Kuşatmıştı kaygılarım
Yalınayak duygularım
Sana koştu sen gelince
İlham alıp tellerinden
Aşkım doğdu küllerinden
Hayalinden, hâllerinden
Gönlüm coştu sen gelince
Yıkılınca gönül bendim
Ben evvela beni yendim
Saçlarında düğümlendim
Aklım şaştı sen gelince
Sen hayatsın, sen kâinat
Seni sevdim sana inat
Kanat taktı aşkım kanat
Çağlar aştı sen gelince
Kayıt Tarihi : 22.5.2020 12:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Çarboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/22/hos-geldin-296.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!