Kırmızı isimler yazdım güllere, biri de sendin; o içten gülüşünle. Daldım yine gözlerine, gözlerin değil; hayâline. Sardın beni bedeninle, saran kolların değil; sıcaklığıydı sohbetinin. Gördüm seni yine, dün gece, burada değildin, gören gönlümdü; olmayan cismini hisseden, hece hece.
Böldüm seni kalemimde, kelimelere. Kelimeler cümleleri, cümleler dizelerini, dizeler şiirlerini anlattı; en içten sevgililere. Sevilen! Otobüste; mazot kokusu arasında, motor sesleri çınlatırken kulağımı; sağa sola sallanırken, yolculuğum… Dün gece yatağımda başım dönüyor sandığım, deprem bir de… Gerçekleri eğirtti varlığın. Anlamı oldun, anlamsızlıkların. Manasız gülüşler hediye ettin, en olmadık anlarda.
Huzurum durgun, yabani dünyaya!
Açtığın kapıdan, girdiğinden bu yana
Gönlü, senden yana.
Yürürken bile, yollarda yaya;
Gidiyorken, gizil bir dünyaya
Yükseldi seninle, gökyüzündeki aya
Beyaz sayfalar var önümde; beyazın asaleti, kâğıdın hayâli var. Ve sen, Hoş geldin! Yeni cümlelerinle; dizelerime, yüreğime… Şimdilik seni anlatmaya gücüm yetmez, anlamalıyım önce, anlamalısın sen de… Hissettirdiğin gülüşlerin, solmasın!
........................
Halime Erva Kılıç
(27/Nisan/2009-Pazartesi)
Kayıt Tarihi : 26.2.2010 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!