Bugün özleminin en ağır tramvasını yaşıyorum
uyku haplarının, anti depresanların faydası olmuyor artık
son aşamasındayım bu özlemin, intiharlarla dolu yollardan geçtim
ve gözlerim, hala intihara meyilli..
Gitmek nasıldı?
Arkada silahla değilde tek bir sözle darmadağın edilip bir köşeye atılan bir beden bırakmak..
hoşçakal
Gitmek hangi kitapta yazıyor sevgili,
hangi kitap farz kıldı gitmeyi?
İnançlarımız aynı değil
ben hiç öğrenmedim hoşçakal kelimesini,
bilmem hoşçakalmak nedir?
Sana hoşçakalamam ben, kimse hoşçakaldıramaz darma duman ettiğin bedeni.
Sen hoşçakalsın bilirsin,
ama benim gözlerim hala intihara meyilli..
Kayıt Tarihi : 7.8.2011 02:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zehra Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/07/hos-cakal-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!