Kurumuş pınarım ,akmıyor selim.
Tutmuyor dizlerim ,bükülmüş belim.
Esmiyor gönlümde ,sevdalık yelim.
Şimdi yel desen hoş, demesen de hoş.
Yar gönlüne koymuş, suru, taşları.
Ondandır çatılmış, kalem kaşları.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta