Hormonun Marifeti Şiiri - Eyup Şahan

Hormonun Marifeti

Ben köyde doğmuşum kundağım höllük,
Dertlerde emrazda doktorum sülük,
Düşünce gurbete dert bölük bölük,
Omuza gam yükü topluyor zıkkım.

Arada bir gittim durum gözledim,
Bostanı tarladan yemek özledim,
Bir domates aldım evde közledim,
Futbol topu gibi zıplıyor zıkkım.

Hormonu yerinde suni gübresi,
Öküzde diksindi yenmez küspesi,
Birinin çıkıp da iyi demesi,
Siniri tepeme topluyor zıkkım.

Gittim bizim çaya balık avladım,
Kenarda bağlardan üzüm sağladım,
Balık mangal yaptım sebze tavladım,
Mangaldan havaya hopluyor zıkkım.

Sarmaşık misali karpuz dalına,
Bir şey olmuş sanki kavun balına,
Hıyar uzar gider kendi yoluna.
Bostanı boyuna kaplıyor zıkkım.

Tohumlar dışarıdan bozulmuş geni,
Eski meyveleri ararım yeni,
Eyüp neyler artık yemesin seni,
Yiyene kanseri saplıyor zıkkım.

Eyüp Şahan
Ankara 16.6.20011