yorgun uyandım bu sabah,
şehirdeki herkes gibi
benim için hayatın amacı yoktu
tek başına bir harftim lanetlenmiş.
korkular ve cezalara zincirlenmiş
siyaset ve global ekonominin
tartışılmaz gerçekleriyle çevrili
hapis
ve habis bir dokuydum topluma
sinmiş.
düşlerimde bir seni görmeme
izin var;
bir de sevmeyi filmlerden
öğrenmeme.
Kayıt Tarihi : 17.11.2011 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!