Homine Deus Şiiri - Cem Öztekin

İ
nsan...
Konuşurken
Düşünürken
Bunları yapabildiğin
O çok eski zamanlarda...
Tüm Tanrıların
Çıplaktı ayakları..
Dilsizdiler
Çulsuzdular
Duldasızdılar
Işıksızdılar
Yarınsızdılar.
İnsan...
Ne zaman ki;
Sürdün dilini bataklığa
Ne zaman ki;
Unuttun düşünmeyi
Ne zaman ki;
Unuttun düşe inmeyi
İşte
'' O'' andan sonra
Tüm Tanrıların ayaklarında
Altın hal hal.
Bileklerin de
Zümrüt bilezik.
Gerdanlarında
Yıldızlar kadar büyük elmas...
Yataklarında
Atlas çarşaf
Gül kokusu
Gül goncası
Tomurcuk meme...
Duldalarında
Ezan..!
Çan sesi
Burunlarında
Tütsü kokusu...
İnsan...
Sürdün bataklığa dilini
Unuttun düşünmeyi
Unuttun düşe inmeyi
İnsan...
İşte bu yüzden
Ayakların çıplak.
Bu yüzden çulsuzsun
Bu yüzden duldasız
İnsan...
Işıksızsın/Yarınsız
İnsan sürdün dilini duaya
Unuttun sevmeyi...